طراحی پله با پروفیل فولادی

در ساخت پله با پروفیل فولادی، فولاد سازه‌ای ماده‌ای است که معمولاً برای طراحی پله‌های فولادی صنعتی استفاده می‌شود.
معمولاً از درجه‌های S275 یا S355 بهره می‌برند. پس از انتخاب ماده مناسب، مرحله بعدی طراحی اجزای مختلف پله است که شامل پله‌ها، پاگردها، رونده‌ها و نرده‌ها می‌شود.

رونده‌ها، تیرک‌هایی هستند که از پله‌ها، پاگردها و نرده‌ها پشتیبانی می‌کنند و باید به گونه‌ای طراحی شوند که بارهای پله را تحمل کنند.
معمولاً از مقاطع I-beam برای طراحی آنها استفاده می‌شود، اما مقاطع کانال و توخالی مستطیلی نیز قابل استفاده هستند.
این تیرک‌ها معمولاً تحت تنش‌های خمش، برش، محوری و پیچشی قرار می‌گیرند.

بار ناشی از پله می‌تواند به صورت بارهای متمرکز یا توزیع‌شده به رونده‌ها منتقل شود، بسته به روش اتصال انتخاب‌شده. رونده‌ها می‌توانند با پیچ یا جوش به صفحه پایه یا سازه اصلی متصل شوند.

پله‌ها و پاگردها قسمت‌هایی از پله هستند که افراد بر روی آنها قدم می‌زنند و باید به گونه‌ای طراحی شوند که سطحی امن و راحت برای راه رفتن فراهم کنند.

پله‌ها معمولاً با استفاده از صفحات فولادی مشبک طراحی می‌شوند تا سطوح مقاوم در برابر لغزش ارائه دهند.
برای افزایش سفتی صفحات، می‌توان از مقاطع زاویه‌ای یا کانال استفاده کرد.

پاگردها نیز پلتفرم‌هایی هستند که افراد برای استراحت و تغییر جهت از آنها استفاده می‌کنند و باید به گونه‌ای طراحی شوند که سطحی هموار و پایدار داشته باشند.

اشکال ساخت و ساز

در ساخت پله با پروفیل فولادی، پله‌ها که شامل پله‌ها و پاگردها هستند، توسط رونده‌ها پشتیبانی می‌شوند تا یک پله را تشکیل دهند.
معمولاً برای هر ارتفاع طبقه، دو پرواز پله لازم است که به صورت 180 درجه نسبت به یکدیگر قرار می‌گیرند و باید در فضایی با ابعاد حداکثر 6 متر در 3 متر قرار گیرند (هرچند که پله‌های بزرگ‌تر در ساختمان‌های مجمع مجاز هستند). هر انتهای پرواز پله به یک پاگرد متصل می‌شود.

ساده‌ترین روش ساخت پله با پروفیل فولادی شامل قرار دادن پله‌ها درون یک بازشو در ساختار اصلی کف است.
در این حالت، هم پاگرد کف و هم پاگرد نیمه‌طبقه می‌توانند به طور مستقیم توسط ساختار اصلی پشتیبانی شوند، که این امکان را می‌دهد که پرواز پله‌ها بین پاگردها کشیده شود.
پاگرد کف می‌تواند به عنوان بخشی از پله یا بخشی از ساختار کف طراحی شود. پله‌ها می‌توانند بالای رونده‌ها یا در سطح آنها قرار گیرند.

زمانی که پله‌ها در سطح رونده‌ها قرار داشته باشند، عمق رونده‌ها که نتیجه ابعاد حداقل طراحی است، از نظر سازه‌ای کافی خواهد بود. علاوه بر این، اگر از صفحات فولادی تا شده برای هر دو قسمت پله‌ها و پاگردها استفاده شود، پله به طور ذاتی دارای سفتی کافی خواهد بود تا به طور مناسب به نیروهای دینامیکی پاسخ دهد. این روش ساخت بسیار کارآمد است.

با این حال، اگر پله‌ها در لبه یک دال کف قرار گیرند، پشتیبانی از پاگردها، به ویژه پاگردهای نیمه‌طبقه، بسیار حیاتی می‌شود.